Lieve allemaal,
..Veel van jullie hebben zelf kinderen of je kent iemand in de familie- of vriendenkring met
kinderen. Wat wij zelf soms vroeger meemaakten is dat de hele kleintjes Sinterklaas altijd erg leuk vinden, en uit kijken naar pakjesavond. Maar als de goede vrind dat op de deur bonst, ‘kruipen’ ze toch liever zo ver mogelijk weg en is het toch wel een beetje eng allemaal. Wat later op de avond durven de meesten dan toch wel los te komen van mama of papa, om hun kadootje te halen bij de Sint of wie dan ook op dat moment, maar dan gauw weer terug naar een veilig plekje om te kijken wat er nu in dat mooie kadoopapiertje zit. En die baard met zijn kornuiten mag dan wel weer weg. “Daaag Sinterklaas” is dan gauw gezongen. He he, rust. En nu dan lekker snoepen en spelen.
Of, als ze voor het eerst naar school gaan. Ja leuk, of naar de sportclub. Super geweldig. En dan sta je daar als ouder, en, kind wil niet. Huilen, tranen met tuiten. Het is toch wel eng blijkt ineens..
..Onze dochter blijkt vaak te vragen ‘..wanneer komen papa en mama nou??’ En over een paar dagen, mag ze dan eindelijk mee. Dat zal een enorme ervaring voor haar zijn.
Eenmaal terug in Nederland wil iedereen haar natuurlijk heel graag ontmoeten. En wij kunnen niet wachten, om als trotse ouders, onze dochter aan jullie voor te stellen!! Echter zullen wij het in het begin heel rustig aan doen met bezoekjes..
Zij zal nl. heel erg aan haar nieuwe omgeving moeten wennen, zich aan ons moeten hechten, aan haar papa en mama. Het zal erg spannend voor haar zijn.
Denk je eens in...
Zij verlaat haar vertrouwde omgeving, haar vertrouwde verzorgsters, haar vriendinnetjes en vriendjes. En die twee langen die haar maar liefdevol blijven aankijken, daar moet ze het nu mee doen. Nu is het echt voor haar. Datgene waar ook zij zo lang naar heeft uitgekeken. Het is “Sinterklaas avond”, maar dan eigenlijk veel enger.
De tijd zal leren wat in haar kleine bolletje omgaat en hoe ze alles verwerkt. En wij zullen zodra de tekenen van vertrouwen, rust en veilig voelen er zijn, zoetjes aan bezoekjes gaan plannen. Met vriendjes en vriendinnetjes zullen we niet te lang wachten, want ze is nou eenmaal kinderen om haar heen gewend.
Huize Kroes wordt geen streng bewaakt fort (misschien ook wel hahaha), we weten gewoon nog niet hoe het loopt. We gaan het allemaal nog leren. We hopen in ieder geval dat jullie er begrip voor hebben. En de ontwikkeling van de kleine staat bij ons voorop.
Ook hebben wij veel meegekregen aan ervaring op de Via-cursus (voor info, zie link St. Adoptievoorzieningen) en ervaringen van andere adoptie-ouders en kinderartsen. Wij zetten daarom ook op de weblog de brief die wij van St. Kind en Toekomst kregen, speciaal gericht aan jullie allemaal.
Wij willen net als jullie en vast ook net zo als Joy heel graag haar snel kennis laten maken. Maar op een voor haar prettig tempo. Houdt ook zeker deze weblog in de gaten. We zullen er af en toe berichtjes op plaatsen hoe het ons vergaat of informatie over wat dan ook.
Liefs Mitzy en Raymond
..Veel van jullie hebben zelf kinderen of je kent iemand in de familie- of vriendenkring met
kinderen. Wat wij zelf soms vroeger meemaakten is dat de hele kleintjes Sinterklaas altijd erg leuk vinden, en uit kijken naar pakjesavond. Maar als de goede vrind dat op de deur bonst, ‘kruipen’ ze toch liever zo ver mogelijk weg en is het toch wel een beetje eng allemaal. Wat later op de avond durven de meesten dan toch wel los te komen van mama of papa, om hun kadootje te halen bij de Sint of wie dan ook op dat moment, maar dan gauw weer terug naar een veilig plekje om te kijken wat er nu in dat mooie kadoopapiertje zit. En die baard met zijn kornuiten mag dan wel weer weg. “Daaag Sinterklaas” is dan gauw gezongen. He he, rust. En nu dan lekker snoepen en spelen.Of, als ze voor het eerst naar school gaan. Ja leuk, of naar de sportclub. Super geweldig. En dan sta je daar als ouder, en, kind wil niet. Huilen, tranen met tuiten. Het is toch wel eng blijkt ineens..
..Onze dochter blijkt vaak te vragen ‘..wanneer komen papa en mama nou??’ En over een paar dagen, mag ze dan eindelijk mee. Dat zal een enorme ervaring voor haar zijn.
Eenmaal terug in Nederland wil iedereen haar natuurlijk heel graag ontmoeten. En wij kunnen niet wachten, om als trotse ouders, onze dochter aan jullie voor te stellen!! Echter zullen wij het in het begin heel rustig aan doen met bezoekjes..
Zij zal nl. heel erg aan haar nieuwe omgeving moeten wennen, zich aan ons moeten hechten, aan haar papa en mama. Het zal erg spannend voor haar zijn.
Denk je eens in...
Zij verlaat haar vertrouwde omgeving, haar vertrouwde verzorgsters, haar vriendinnetjes en vriendjes. En die twee langen die haar maar liefdevol blijven aankijken, daar moet ze het nu mee doen. Nu is het echt voor haar. Datgene waar ook zij zo lang naar heeft uitgekeken. Het is “Sinterklaas avond”, maar dan eigenlijk veel enger.De tijd zal leren wat in haar kleine bolletje omgaat en hoe ze alles verwerkt. En wij zullen zodra de tekenen van vertrouwen, rust en veilig voelen er zijn, zoetjes aan bezoekjes gaan plannen. Met vriendjes en vriendinnetjes zullen we niet te lang wachten, want ze is nou eenmaal kinderen om haar heen gewend.
Huize Kroes wordt geen streng bewaakt fort (misschien ook wel hahaha), we weten gewoon nog niet hoe het loopt. We gaan het allemaal nog leren. We hopen in ieder geval dat jullie er begrip voor hebben. En de ontwikkeling van de kleine staat bij ons voorop.
Ook hebben wij veel meegekregen aan ervaring op de Via-cursus (voor info, zie link St. Adoptievoorzieningen) en ervaringen van andere adoptie-ouders en kinderartsen. Wij zetten daarom ook op de weblog de brief die wij van St. Kind en Toekomst kregen, speciaal gericht aan jullie allemaal.
Wij willen net als jullie en vast ook net zo als Joy heel graag haar snel kennis laten maken. Maar op een voor haar prettig tempo. Houdt ook zeker deze weblog in de gaten. We zullen er af en toe berichtjes op plaatsen hoe het ons vergaat of informatie over wat dan ook.
Liefs Mitzy en Raymond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten